การยอมรับของสังคม เป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่มนุษย์ต้องการ   เมื่อต้องอยู่ร่วม
        กับผู้อื่นอาทิ เช่น การยอมรับในสังคมที่ทำงาน ในสังคมโรงเรียน เป็นต้น ซึ่งการที่จะทำให้
        สังคมยอมรับจำเป็นต้องมีแนวทางฏิบัติเพื่ออยู่ร่วมกันและเป็นที่ยอมรับในสังคม  ดังนี้
 
      ใจกว้าง ยอมรับความคิดเห็นของผู้อื่น ไม่เอาแต่ใจหรือถือความคิดของตนเป็นสำคัญ 

      เสียสละทรัพย์สินหรือแรงงานร่วมกับบุคคลอื่น เป็นการเสียสละทรัพย์สินและแรงกาย
             เพื่อผลประโยชน์ของกลุ่ม หากกลุ่มต้องการและบุคคลอื่น ๆ ได้แสดงน้ำใจเช่นนั้น 

      เคารพกฎเกณฑ์ ยอมรับกฎเกณฑ์ข้อตกลงในการทำกิจกรรมร่วมกัน   เช่น  ข้อตกลง
             ของกลุ่มมีว่าช่วยกันพัฒนาโรงเรียนในวันเฉลิมพระชนมพรรษา  เราก็ควรจะมีมารยาท
             ไปร่วมด้วย

      มีความสามัคคี มีความกลมเกลียวในการทำกิจกรรมร่วมกับบุคคลอื่น เป็นการร่วมแรง
             ร่วมใจแสดงความพร้อมเพรียงกัน 

      สุภาพเรียบร้อยนุ่มนวลกับทุกคน ไม่แสดงท่าอวดดี อวดรู้หรือพูดจาระรานผู้อื่น หรือ
             พูดมากจนน่ารำคาญ 

      มีน้ำใจนักกีฬา ไม่คิดมากหรือคิดเล็กคิดน้อยว่าตนทำมากกว่าคนอื่น ควรนึกแต่เพียงว่า 
             ถ้าช่วยกันทำให้ดีที่สุด หรือถ้าทำผิดพลาดไปก็รู้จักขอโทษ 

      ประพฤติตัวให้เหมาะสม รู้จักกาลเทศะ รู้จักวางตนให้เหมาะแก่กิจกรรมที่ร่วมด้วย เช่น 
             งานรื่นเริงก็ควรแต่งกายอย่างสวยงาม หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส หรืองานเศร้าโศก (งานศพ)
             ก็ควรแต่งกายด้วยชุดไว้ทุกข์มีกิริยาท่าทางสำรวม

      ไม่ติเตียนหรือซ้ำเติมเมื่อผู้อื่นทำผิด เมื่อเห็นใครทำผิดพลาดไปก็ไม่ควร แสดงท่าทาง
             หรือกิริยาที่เป็นการถากถางหรือดูหมิ่น แต่ควรจะช่วยให้กำลังใจแก่เขาที่จะแก้ตัวทำให้
             ดีใหม่ต่อไป